Dhaka, Bangladesh

29 december 2011 - Dhaka, Bangladesh

Na ruim 3 weken Kathmandu vervolgde ik mijn pad op 22 december op weg naar Dhaka in Bangladesh (met luchtvaartmaatschappij Bangladesh Biman). Allereerst werd ik geconfronteerd met een ongekende verkeersopstopping; de ongeveer 20 kilometer naar mijn hotel nam ruim 2 uur in beslag. De dagen erna ontdekte ik dat van alle plekken op aarde waar ik geweest ben Dhaka volgens mij op de nummer 1 positie staat als het gaat om grootte van files. Naast bussen, auto’s, brommers, moterriksja’s schat mijn gidsboek dat er ruim 600.000 fietsriksja’s (sommige van deze fietsriksja’s zijn prachtig versierd of beschilderd; vooral de achterkant) zich rond bewegen in deze gigastad van ongeveer 15 miljoen inwoners, kortom een grote mierenhoop. Verder trof ik aan wat te verwachten was, armoede, chaos, maar vooral ook hele vriendelijke en trotse mensen. Na het toeristenghetto Kathmandu was ik nu veelal zelf de toeristische attractie. Elk moment wordt mij gevraagd: “what ’s your country? etc. etc.” op een heel ontwapende manier. (Bangladesh is niet bepaald een toeristische bestemming) En er waren momenten dat ik me niet op een andere planeet waande, maar in een compleet ander universum.

Op enkele momenten van de dag hoor Je vanaf Minaretten vanuit alle hoeken van de stad oproep tot gebed. Ik heb enkele moskeeën bezocht en ik werd in elk zeer warm onthaald.

Dhaka heeft een aantal mooie dan wel interessante gebouwen te bezichtigen, maar het is toch het straatleven wat de aandacht trekt; vooral in het oude gedeelte van de stad, en één van die aspecten is, ik noemde het eerder: het verkeer; één en al opstopping. Een andere veel gebruikte transportmethode in Bangladesh is via waterwegen. De Buriganga rivier is een van die transportaders. Ik heb een kort boottochtje gemaakt over de rivier en zowel op de rivier als langs de kade is het uiterst levendig en kleurrijk. Sommige boten zijn zo zwaar beladen dat je mag hopen dat ze niet zinken.

Bangladesh heeft een hele trieste geschiedenis moeten ondergaan. Na de onderdrukking door het Verenigd KONINKRIJK, werd Indisch grondgebied bij de onafhankelijkheid in 1947 per geloofsmeerderheid opgedeeld in wat we nu kennen als India (grotendeels Hindu) en West en Oost Pakistan (wat nu Bangladesh is) beiden islamitisch. In praktijk was Oost Pakistan ondergeschikt aan West Pakistan, een heikel punt was bijvoorbeeld dat het Bengalees door de centrale regering niet werd erkend als officiële taal, slechts Urdu en Engels. In 1952 leidde dit tot een slachting van tientallen studenten door het Pakistaanse leger (Monument voor deze gebeurtenis: Shaheed Minar). En daarmee begon een onafhankelijkheidsstrijd. Heel kort (door de bocht) samengevat duurde deze tot 1971, het moment dat in maart Bangladesh zich onafhankelijk verklaarde, intensifieerde de strijd in een massaslachting door het Pakistaanse leger, waarbij vooral geschoolde mensen het moesten ontgelden. Ongeveer 10 miljoen mensen vluchten naar buurland India om terecht te komen in vluchtelingenkampen onder erbarmelijke omstandigheden. December 1971 mengde het Indische leger zich in de strijd. Op 16 december 1971 eindigde de strijd in de onafhankelijkheid van het nieuwe geboren land Bangladesh. Geschat wordt dat ongeveer 3 miljoen burgers van Bangladesh het leven hebben gelaten in deze brute burgeroorlog, hetgeen tot de dag van vandaag zijn sporen nalaat (daar bijna iedere familie wel iemand heeft verloren in deze periode). Een en ander is o.a. uitgebreid gedocumenteerd in het War Liberation Museum. Dan wordt Bangladesh ook regelmatig getroffen door overstromingen en hongersnood, zoals in 1970.

Dan nog wat kleine weetjes en dingetjes, de totale bevolking wordt momenteel geschat op 170 miljoen. De eerste dagen van mijn verblijf in Dhaka was het koud in Bangladesh, met nachttemperaturen van rond de 5 graden. Tientallen mensen hebben door de kou het leven gelaten, simpelweg omdat ze niet voldoende geld hadden om kleren te kopen. En dan nog een klein verschilletje met de vorige 2 landen die ik bezocht (India en Nepal), waar vegetarisch eten de “norm” is, hier in Bangladesh wordt het menu gedomineerd door vlees, vis en kip.

Dat was het voor nu.

Enkele foto’s in het mapje Dhaka.

Hartelijke groet vanuit Bangkok,

Paul

Foto’s

8 Reacties

  1. Pieter:
    4 januari 2012
    Beste Paul,
    Een mooi jaar voor jou. Zoals altijd weet je er weer een boeiend verslag van te maken en met schaamrood op de kaken moet ik dan bekennen, hoe weinig ik van die landen afweet. 10 maal Nederland qua bevolking. Dat is niet niks.
  2. Marianne:
    4 januari 2012
    Ik wens je een goed 2012. Hoop je ook dan weer even te zien. Maar vooralsn og: reizen. Wees voorzichtig.
    Liefs, M.
  3. Liesbeth Bannenberg:
    5 januari 2012
    Ha, die Paul,

    Allereerst ook via deze weg de beste wensen voor een goed 2012. Wat ben jij een prima verteller!
    Ik krijg een goede inkijk van jouw leven daar.
    Heel interessant!
    Ik hoop dat je nog veel mooie indrukken op zult doen. Maar...wees vooral voorzichtig!

    Liefs van liesbeth
  4. Ellen:
    5 januari 2012
    Hallo Paul! Ik wil je alle goeds toewensen voor, al weer, DIT jaar!! Wat heb je weer prachtige vertelsels, hoe wéét je dat toch allemaal?? Erg leuk om zo met je mee te lezen! Hartelijke groet uit een stormachtig Nederland!
  5. Reina Hoogland:
    6 januari 2012
    Hallo Paul, een heel goed en gezond 2012 gewenst. wat weer een avonturen beleef jij zeg! En wat een boeiend verslag heb je geschreven over Bangladesh....
    Wat een ellende heb je toch in veel van die landen en allemaal onder het mom van de religie. Vreselijk. Kun jij er een beetje tegen ik kan me zo voorstellen dat het je ook moedeloos kan maken? Jij hebt het koud daar 's nachts, hier wil het maar geen winter worden, erg harde wind, stormkracht en in het noorden gevaar voor overstromingen. Overal zandzakken en het Groninger museum moest de benedenste etages ontruimen anders zouden er kunstwerken beschadigd kunnen worden.....Een heel verschil met vorig jaar, toen de sneeuw een meter hoog lag. Tot de volgende mail, goede reis en blijf genieten, groet, Reina
  6. Romy:
    7 januari 2012
    Hoi Paul,

    heel hartelijk bedankt voor het kaartje uit Nepal, ik was helemaal verrast :-) dat je aan mij hebt gedacht!! Super leuk dat je nu in Bangladesh bent, ik was nog niet helemaal zeker dat het gaat lukken. Ik hoop dat je geniet van de reis en dat je nog veel interessante ervaringen mee maakt. Een geweldig 2012 gewenst!

    Groetjes Romy
  7. Gerda van leeuwen:
    9 januari 2012
    hallo paul ew houden je in de gaaten.

    wij wensen je i n het jaar 2012 gezondheid en geluk.

    groete van gerda en sturmhard uit haarlem
  8. Jos Kantoppen:
    29 februari 2012
    Beste Paul,

    Leuke foto's! Ik wil zelf ook naar Dhaka gaan deze zomer! Ik heb veel gehad aan je verhaal.

    Groetjes Jos,
    ps
    ben je kaal?