Bangkok 1

Op 30 december vloog ik van Dhaka naar Bangkok, wederom met Bangladesh Biman, en voor diegenen die het niet leuk vinden urenlang nutteloos op vliegvelden rond te hangen wegens vertragingen, naast het aspect van veiligheid, raad ik aan naar alternatieven te zoeken. En helaas kreeg ik in Bangkok aangekomen een inzinking. Daar heb ik wel vaker last van maar deze keer schrok ik van de hevigheid. Ruim 12 dagen ben ik nauwelijks mijn hotel uit geweest (extreme angst en neerslachtigheid) , en dus bijna niets gezien van deze bruisende megastad. In de taxirit vanaf het vliegveld zag ik wel dat de skyline enorm was veranderd sinds 1992; de laatste keer dat ik hier was. Verder viel op een enorme hoeveelheid posters en vereringen van koning Bhumipol, die geloof ik al 60 jaar deze functie vervult, en een stabiliserende functie vervult in dit politiek onstabiele land, en die door het volk op handen gedragen wordt. Gezien het seizoen was de stad versiert met allerlei sfeerlichtjes passend bij het seizoen (kerst, oud en nieuw). Tevens is geloof ik op elke hoek van de straat een 7-11 (een soort AH to Go) te vinden, die kleine winkeliertjes de nek om hebben gedraaid.

Automatisch zocht ik mijn slaapplaats waar ik vroeger ook altijd verbleef, het welbekende Khaosanroad gebied, voorheen toeristisch, maar gemoedelijk en conveniënt . Maar ik schrok van wat ik nu aantrof; een met lichtreclame schreeuwende omgeving, bevolkt door overmatig (bier)drinkende lieden, met ontblote, soms roodgeblakerde (boven)lijven, veelal overdreven getatoeëerd, vaak ook nog eens met metaaldoorboringen waar dan ook. En dan ook nog een achtergrond van keiharde stampende muziek elk verantwoord decibelvolume overstijgend. En op het tijdstip dat ik ging ontbijten werd ik alweer omringd door bierdrinkende vakantiegangers.

Gezien de vele vaak heftige indrukken van bestemmingen die ik heb aangedaan de afgelopen maanden , een overdaad van prikkels, het bovengenoemde, gegeven het feit hoe ik in elkaar zit, de beklemmende hitte, en het feit dat ik Nepal heb verlaten met een lichte maar zeer persistente diarree is het misschien niet verwonderlijk dat een terug val zich aandiende.

Het enige wat ik voor elkaar heb gekregen is het regelen van mijn volgende bestemming: Myanmar (wat wij vroeger kende als Birma), alwaar ik 12 januari met AirAsia naartoe ben gevlogen, en waar ik nu nog steeds verblijf, op zich ook alweer een enigszins uitdagende en boeiende bestemming, waarover een volgende keer meer.

Met hartelijke groet,

Paul