Delhi

Op mijn 48ste verjaardag  vloog ik van Dubai naar Delhi; dat betekent niet alleen dat ik op twee exotische plekken jarig was, maar ook nog eens dat ik voor de tweede keer jarig was in India (de eerste keer was in 1987 in Srinagar-Kashmir); en dat is best vaak voor een niet Indiër.

Ik had verwacht dat India als opkomende economie de afgelopen 24 jaar voldoende tijd zou hebben gehad om alle armoede achter zich te laten, en hoopte ik  een keurige gestructureerde samenleving aan te treffen, netjes, schoon met allemaal hele blije welvarende  mensen.
De werkelijkheid is helaas anders, evenals in 1987 was ik gecultuurshocked; letterlijk van de kaart. Probeer je een chaos voor te stellen, en dan 100 keer erger. De prepaid taxi die mij naar mijn hotel bracht moet meer dan 60 jaar oud geweest; met ijzerdraad en touwtjes bij elkaar gehouden. De enige duidelijke verkeersregel hier is dat de bedoeling dat er links gereden wordt, verder gaat alles kris kras door elkaar, auto’s, bussen, rickshaws, fietstaxies, voertuigen getrokken door koeien, voetgangers, iedereen toeterend, scheldend en schreeuwend, zo luid dat je er gek en uiterst geïrriteerd van raakt. Straatnaambordjes zijn schaars en op een gegeven moment na lang zoeken wilde de taxichauffeur me gewoon maar ergens  droppen (maar niet betalen weerhield hem daarvan).    Ik was zo verbrouwereerd en geïntimideerd dat ik de volgende dag moed bij elkaar heb geschraapt om naar buiten te gaan (pas om 16:00).

De dagen erna werd duidelijk hoe triest de delen van Delhi die ik heb gezien er voorstaan. Herrie, stank, extreme armoede, vies, stront, modder, stank van urine, op momenten totale verkeersstilstand, zo erg dat je als voetganger nog niet vooruitkomt.

Iets wat helaas ook onveranderd is allerlei irritante (en soms vrij agressieve) lieden die je benaderen, die allemaal een vriend in Amsterdam hebben, en daarmee ook mijn vriend zijn en mij wel willen “helpen”, maar ondertussen  proberen je een oor aan te naaien middels me te divergeren naar een maatje die je al liegend trachten kaartjes voor trein, bus of wat dan ook aan te smeren. (Daardoor het  heeft me veel moeite gekost om uiteindelijk terecht te komen bij het daarvoor bedoelde kaartjesreserveringsbureau voor buitenlanders om me treinkaartjes te reserveren).

Om zoveel mogelijk van de stad te zien heb ik naast veel rondwandelen een tour gedaan via Delhi Tourism (DTTDC). De gids was best een vriendelijk mannetje, maar enorm gejaagd, dus liepen we steeds achter de man aan te rennen. In de middag ging de bus stuk. De motor werd keurig uit elkaar gesloopt, “gerepareerd” (iets wat ik in 1987 ook vele malen heb meegemaakt) en vervolgens weer in elkaar gezet. Door deze vertraging viel een deel van de tour in het water, en moesten we nog harder achter de gids aanrennen.

(Enkele bezienswaardigheden:
Gandhi monumenten,
Lakshmi Narayan tempel,  
Qutab Minar,
Bahai’s House of Worship; een “al religie kerk”,
Red Fort,   
Raj ghat,   
Humayun’s Tomb)

Delhi heeft heden ten dage ook een vrij uitgebreid metrosysteem, maar ik heb (nog) niet de moed gehad deze uit te proberen. Verder vind ik het ingewikkeld plekjes te vinden om te eten, dit in verband met hygiëne. De maaltijd begint wat mij betreft met de afwas, en wat ik dan zie is niet bemoedigend.

Enkele fotoos in het mapje Delhi.

NB: Ik heb op een andere reislogger website PaulInAzie87_88 een begin gemaakt met het invoeren van de route die ik ongeveer heb gevolgd in 1987-1988. (Vele data moet ik schatten) Ik zal deze in de komende tijd verder actualiseren. Data invoeren vóór 2000 was niet mogelijk, dus 1987=2001, 1988=2002.

Tot mijn volgende bericht, met hartelijke groet, Paul
===============