Kingdom Bahrain ( مملكة البحرين )

Het oliestaatje Bahrein is nummer 1 als het gaat om;

• hoe breed een straat kan zijn,
• wijdspreids een stad kan zijn,
• het slechtste openbaar vervoersysteem denkbaar,
• de waarschijnlijkheid Kafka-achtige situaties tegen te komen,
• onbetrouwbaarste toerist informatie,
• bordeel voor buurland Saudi Arabië,

ik vrees dat deze lijst niet uitputtend is.

De hoofdstad Manama is qua inwonersaantal ongeveer even groot als Haarlem, maar qua oppervlakte schat ik  gauw 50 keer groter.   Ik geloof pas een  paar  maanden geleden is men begonnen een nieuw openbaar vervoer systeem op poten te zetten met 400  prachtige rode bussen. De manager van het busstation heeft geen flauw benul waar de bussen precies heen gaan, en de vraag om een bus schema vond hij hilarisch.   Er is wel vervoer, maar dat is privaat georganiseerd voor de kuddes gastarbeiders die hier werken.De Bahreini zelf rijden rond in grote, vaak protserige patserige auto's. Ik heb een weg gezien die volgens mij 700 meter breed was; het kostte mij een half uur om over te steken.

In theorie zijn er prachtige toeristen attracties, waarvan sommigen  in realiteit soms zelden tot nooit open zijn. Daarnaast zijn er religieuze onrusten, naast politieke instabiliteit, waardoor een aantal bestemmingen mij ontraden werden. Ik heb veel politie gezien, waaronder tanks die gebruikt worden voor civiele onrust. Er is genoeg te zien, waaronder het Nationale museum van Bahrein, waar o.a.  in ieder geval maquettes te zien zijn van gemiste bezienswaardigheden, of maquettes van heel futuristische  projecten, die in praktijk nooit of moeizaam van de grond zullen komen.

Evenals in Koeweit mocht ik weer zo de beursvloer op (tijdens handelsuren), maar toen ik van de buitenzijde een foto van het prachtig vormgegeven financiële centrum wilde nemen werd ik gelijk in de kraag gegrepen. Zoiets gebeurde mij ook al toen ik in de buurt van de ambassade van Saudi Arabië de skyline aan het fotograferen was. Ik was wel weer erg welkom in de moskee.

Bij gebrek aan openbaar vervoer,  en prijzige taxitarieven (een kort ritje kost al gauw € 10,--) hebben mijn schoenen erg geleden. Één dag heb ik volgens mij wel 30 kilometer gelopen (met soms ontbrekende voetpaden erg lastig), dat is nu nog net te doen, maar in juni-juli lijkt me dat met een temperatuur van rond de 50 graden ondragelijk.    Ik heb grote bewondering voor al het werk dat gastarbeiders hier verrichten in dagen van soms wel 12 uur. Over het algemeen kijken ze niet erg blij.

In een reportage van de BBC world zag ik dat er dit jaar (2015) tot nu toe vanuit Qatar al 400 kisten met restanten van Nepalezen zijn verscheept; doodsoorzaken o.a van een stijger vallen, hartaanval, soms zelfmoord.

Ik heb me laten vertellen dat een flesje Heineken hier € 12,50 kost. Zelf heb ik vast gesteld dat een liter benzine hier maar liefs 100 fils ( 0,100 Bahrain Dinar) kost, hetgeen omgerekend equivaleert aan  € 0,24. Ik heb nu het briljante businessplan om een tanker te huren en deze vol te pompen met bier, naar Bahrein te varen en dat om te ruilen voor benzine. Ik snap niet dat een ander nog niet op dat idee is gekomen.

Als het buiten te heet wordt kun je altijd nog gaan shoppen in een van de vele de opulente winkelcentra. Gister verstomde ik toen in zo'n surrealistisch chique shoppingmall tijdens het middag gebed ineens de Adhan klonk, de oproep voor gebed. Tussen alle dure sieraden, kleding, schoenen, etc.  ineens 5 minuten Allaaah Akbar.
Bahrein is erg duur, en geen bestemming voor budgetreizigers zoals ik, het staat ook ongeveer onderaan mijn lijstje nogmaals te bezoeken. Het is typisch zo'n plek waar de ervaring hetgeen is wat je bij zult blijven.

Enkele foto's in het mapje    Kingdom Bahrain ( مملكة البحرين )