Puerto Iguazú - San Ignacio

Bij aankomst in Puerto Iguazú in Argentinië werd ik geconfronteerd met de bicentenario van Argentinë: (het werd eerder en langer gevierd dan ik had gedacht; het openbare leven lag voor een groot gedeelte stil)  het was daardoor erg  lastig een slaapplaats te vinden. In het de hostaleria waar ik verbleef kwam ik er, helaas te laat, achter dat ik er ongewild een heleboel ongewenste vriendjes bij had gekregen: bedluis, in een hotel waar ik $40,= betaalde. En wat kun je doen? Bij de receptie je broek naar beneden trekken en vragen voor een refund!? Ik heb het ooit eerder gehad in Indonesië, hoe harder je krabt des te erger gaat jeuken. En je hebt last van iets dat je niet ziet; en dan is kleren wassen een hele intensieve toestand.

Wat in Argentinië het allereerste opvalt is dat bijna iedereen met een termosfles, een mooie versierde beker en een rietje van ijzer rondloopt. In die beker zit prut, een soort theeachtige kruidentoestand: dit fenomeen heet MATE.

De laatste dagen ben ik in drielanden geweest (Paraguay, Brazilië en Argentinië), dat lijkt erg indrukwekkend, maar het is hier een drielandenpunt situatie. Ik wil niets afdoen aan de moter van de Nederlandse toeristenindustrie: Vaals, meer deze omgeving maakt op mij toch meer indruk; dammen, watervallen, etc. De watervallen van Iguazu zijn namelijk ook zeer goed te zien aan Argentijnse zijde, sterker nog, je staat er op meerdere plaatsen met je neus bovenop, of ernaast! Het is bijzonder indrukwekkend. De meeste mensen vinden de Argentijnse zijde het mooist, ik echter prefereer het uitzicht vanaf de Brazilaanse kant, omdat je een beter overzicht heb van ontelbare watervallen naast elkaar.

Ondertussen ben ik bussend angekomen in een klein dorpje San Ignacio Miní. In deze grensstreek staan zo´n 30 ruïnes van Jezuïtennederzettingen. In de 17e eeuw werd door het koninkrijk spanje een aantal Jezuïten opgedragen door middel van een soort wooncomplexen de bevolking alhier te onderwijzen in het "ware geloof".  Dit werd zo´n succes dat anderhalve eeuw later  het koninkrijk spanje bevreesd raakte voor de potentiele politieke macht van deze Jezuïtencolonies. Vervolgens dwong het koninkrijk spanje deze Jezuïtencolonies te verkassen buiten het "spaanse grondgebied". Daarna raakte deze comlexen in verval en werden overgenomen door de natuur. In de 20e eeuw werden een heel aantal "toonbaar gemaakt", waardoor het nu mogelijk is een indruk te krijgen van deze Jezuïtencumunies.

Enkele fotoos in het mapje: Puerto Iguazú - San Ignacio