Puerto Iguazú

Argentinië is gewoon een ontwikkelingsland; je kunt het alleen niet zeggen tegen de bevolking, wiens arrogantie een punt van grote irritatie is bij al haar continentgenoten. Ik ken geen land in de regio waar de elektriciteit zo vaak uitvalt, of waar er een chronisch gebrek aan wisselgeld is. En hoe innig de vriendschap was tussen Hugo en Cristina (de onlangs overleden Venezolaanse president Hugo Chávez Frías en de huidige Argentijnse presidente Cristina Elisabet Fernández de Kirchner) lijkt nu vertaald te worden in huizenhoge inflatie Argentinië zoals dat ook  al jaren de bevolking van Venezuela teistert. Kort door de bocht in cijfers; sinds de laatste keer dat ik in Argentinië was zijn de prijzen verdubbeld, dit terwijl de lonen achterblijven. De officiële wisselkoers is nu:  1 $ = 5,2 pesos (was 1 $ = 4 pesos twee jaar geleden): op de zwarte markt  is de waarde rond de 8. Dit betekent concreet dat voor een toerist als ik er niet  veel verandert zolang ik dollars wissel op de zwarte markt (wat eigenlijk niet mag) , echter de bevolking ziet de koopkracht en  waarde van hun spaargeld  dalen; zonder er iets aan te kunnen doen. Er is schaarste van goederen; iets als brood is onbetaalbaar aan het worden, groente ligt te rotten in de supermarkt omdat bijna niemand zich kan veroorloven het te kopen tegen torenhoge prijzen, hetzelfde dus wat je ook in Venezuela ziet. Minstens zo zorgwekkend is dat buitenlandse investeerders er ook “steeds minder zin an hebben” in Argentinië; en voordat  je het weet zit je in een onomkeerbaar spiraal de verkeerde kant op.

Ik moet de bevolking nageven dat ze de moed niet opgegeven; al is er wel groeiende sociale onrust, en ook hier was er sprake van een woord wat ik niet meer kan horen; wegblokkades, dus ben ik weer de “andere kant” opgegaan; naar Brazilië. Maar niet eerder dan dat ik de attractie  van Puerto Iguazú, (een drielandenpunt delend met Paraguay en Brazilië) voor de derde keer had aanschouwd; ongeveer 275  watervallen met een hoogte van rond de 80 of 90 meter, af en toe een soms oorverdovend geluid; de stoom zie je al van ver    de hoogte ingaan. Overal zie je regenbogen. Ondanks de misère in het moederland wordt de plek hoofdzakelijk overstroomd door Argentijnen zich zoals altijd lavend met   “mate”     een soort theeachtige  kruidenprut.

Enkele foto’s in het mapje Puerto Iguazú.

Met hartelijke groet en tot mijn volgende bericht; ondertussen vanuit Curitiba, Brazilië, Paul