Brazilië: Foz do Iguacu - Curitiba

One more time Iguazú falls, una vez más las cateratas, nog één keer de watervallen van Iguazú, ditmaal gezien vanaf Braziliaanse zijde. Het is imposant, je hebt overzicht over  "het totaal", dit terwijl je er aan Argentijnse kant met je neus bovenop staat. Een klein verschilletje; na mijn Argentijnse bezoek had  het extreem heftig geregend, waardoor de watervallen  NÚ roodkleurig waren door het rode sediment (aarde is hier in de regio niet zwart maar rood).

Afgezien van Foz do Iguacu en Rio de Janeiro had ik tot op heden eigenlijk niets van Brazilië gezien omdat het land zo groot is en men er Portugees spreekt. Verder was ik in de veronderstelling dat het land behalve de taal ongeveer vergelijkbaar zou zijn  met andere landen in de regio.

Wat zat ik er naast!!! Wat leerzaam dat ik dit land ben ingetrokken, ik ben verrast, verbaasd en zelfs verbijsterd, grotendeels in positieve zin. Dit land zit in een hele andere economische swing dan haar noord/westerburen.  Een wegennet van 2 keer 2-baans, 3 baans met wisselende dubbele (links-rechts) strook en zelfs 2 keer 3 baans op weg naar de bestemming waar ik nu ben: Porto Alegre. Ik heb op dit continent nog nooit zulke duidelijke wegbewijzering gezien.  Over het algemeen is het schoon, uitermate geordend, soms zo extreem dat je het gevoel hebt in Singapore te zijn. Onderweg zie je enorme industriecomplexen en landbouwcollectieven: waar in landen zoals  Bolivia of Peru ongeveer elke aardappel met handarbeid uit de aarde wordt getrokken gebruikt men hier machines.

Dan verplaats ik mij per bus, hetgeen voor lange afstanden een uiterst dure aangelegenheid is hier  (ongeveer  $ 6 á $ 7 per uur; in Ecuador rijdt je voor een dollar of 10 van het noorden naar het zuiden), maar uiterst slim georganiseerd; schone busstations op strategische locaties, dicht bij woonkernen maar ook bij de hoofdweg. Stadsvervoer is effectief maar relatief duur (in Foz do Igauzu $ 1,50 voor een ritje, terwijl dit in Colombia, Ecuador, Peru, Bolivia $ 0,25 kost, maar let wel; er zijn invalide voorzieningen hier in  Brazilië, óók in bussen en HET WERKT!

En dan zie je vaak van die slimme dingen in Brazilië, bijvoorbeeld in  een busstation, een plek waar vele mensen vaak uren wachten: EEN KAPSALON! Ook het gevoel dat je in Nederland in de supermarkt in de verkeerde rij staat?, hier doet men vaak anders, EÉN RIJ,... en wie aan de beurt is wordt geholpen.

Curitiba met  bijna  2 miljoen inwoners is de hoofdstad van de provincie Paraná, en zo is mij verteld, een modelstad voor Brazilië en dat kun je zien. De stad en en omgeving telt een 20  tal enorme parken, naast een prachtig opgezette botanische tuin, en vele musea, waaronder het Museu Oscar Niemeyer (MON),  ook wel "The Eye" genoemd. Het is het vermeend grootste (kunst)museum van Latijns Amerika, en ik kan niet anders zeggen dat het imponerend is. Ik had de mazzel dat er een tentoonstelling van Escher  was, waar je na een paar uur enigszins duizelig, gedesoriënteerd, verward en erg  gefrustreerd uit komt (in positieve zin) , omdat je 95% niet snapt.

En in Brazilië reizen vind ik stukken lastiger vanwege de taal Portugees; het leidt elke keer tot wederzijds onbegrip tussen mij en de Brazilianen die ik tracht aan te spreken. Spaans en Portugees lijken op elkaar, maar ik versta er helemaal niets van, terwijl als je het leest je 20 tot 40 % kunt begrijpen, en dat komt door de uitspraak (van zowel klinkers en medeklinkers), die is compleet anders dan het Spaans.

Waar ik van geschrokken ben is het enorme aantal mensen dat op straat woont, grotendeels in beschonken staat. Ik heb propagandaborden gezien die duiden op een Brazilië zonder armoede, zover is het nog lang niet. Een land dat zoveel geld steekt in de infrastructuur voor de wereldkampioenschappen voetbal in 2014 en olympische spelen in 2016 mag toch zeker investeren in het welzijn van haar eigen bevolking aan de absolute onderkant van de samenleving?

Enkele foto's watervallen Foz do Iguazu  in het mapje Foz do Igauzu.

Enkele foto's Curitiba stad in het mapje Curitiba.

Tot mijn  volgende bericht, met hartelijke groet,

Paul