Roma & La Santa Sede

Petrus, Linus, Anacletus, Clement, Aristus, Telesphorus, Hyginus, Pius, Anicitus, Eleuterus, Zephyrinus, Hippolytus; het  begin van een lijst pausen  waar geen einde aan komt; blijken er ook nog tegenpausen  te hebben bestaan. 

Zoals van mij verwacht kon worden stond ik op 7 december op het Sint Pieters plein om met de goegemeente toegesproken te worden door de Pontifex maximus, sinds vorig jaar  paus Fransiscus (ruim 500.000 likes).    Italiaans spreek ik niet  maar het ging over verzoening. Daarna bezocht ik de Sint Pieter Basiliek, en ik  voelde me zeer ongemakkelijk, beter gezegd onpasselijk. Enkele dagen later bezocht ik de Vaticaanse Musea  en dan moet je rennen om het parcours in één dag rond te lopen, feitelijk zie je dus niets. Het hoogte punt is waarschijnlijk de Sixtijnse Kapel, een zaal zo groot als een basketbalveld tot de laatste vierkante centimeter vol gekliederd o.a door Michelangelo_Buonarroti.

Waar ik enige bewondering heb voor de nieuwe paus en door hem ingeslagen weg zou voor mij verzoening betekenen de hele kustcollectie van het Vaticaan veilen en de miljardenopbrengst teruggeven aan de armen. Ik vind het pretentieus je te vernoemen als vertegenwoordiger van God op aarde. Ik vroeg aan één van de velen ordehouders van het Vaticaan welke provider de paus had, maar hij begreep mijn vraag    niet of geen Engels of beiden.

Caesar Augustus, Tiberius Claudius Nero, Gaius Julius Caesar, Tiberius Claudius Nero Germanicus, Lucius Domitius Ahenobarbus, Galba, Otho, Vitellius, Titus Flavius Vespasianus, Domitianus, Publius Aelius Hadrianus, Marcus Aurelius Antoninus. Het duizelde mij, het  is slechts een greep uit een grenzeloze reeks namen van Romeinse heersers.  

Het overrompelde mij, continue overladen met bakken informatie, zonder dat ik het (in de tijd) kon plaatsen. Talloze monumenten, archeologische gebieden, het Colosseum, het Forum Romanum   de  Thermen van Diocletianus, het Pantheon  enzovoort:  voor mij allemaal stenen  zonder duiding. Mythes, waaronder die van Romulus en Remus, verhalen zonder inhoud. Sculpturen, ontelbaar veel werken van beeldhouwers (101 pagina’s)   die ik niet ken, schilderijen, afbeeldingen   van Italiaanse artiesten (289 pagina’s) die ik niet begrijp. 

Nul procent begrepen van deze  wereldstad, een betekeningsloos bezoek.

Wat zal mij dan bij blijven van deze imposante, imponerende pompeuze en hooglijk intimiderende metropool? 

Zoals gezegd er is zoveel te zien dat het overrompeld is. Je hoeft niet naar musea te gaan zoals eerder genoemd in het Vaticaan of het Musei Capitolini, waar de eerste zaal al minstens een half uur neemt om te bezichtigen, en dan volgen er nog 100.  Loop rond, wandel de vele  kerken binnen en bewonder  de beschilderde muren en plafonds   en de marmeren uitbundigheid.  

Rome is helaas ook een vieze stad, je glijdt uit over het afval en de lucht is smerig. Het openbaar vervoer is een drama, vergelijkbaar zoals je het ook aantreft in een stad als Buenos Aires. En je struikelt over de arme lieden die helaas op straat wonen. En al is het niet mijn soort van bestemming, ik kan niet anders doen dan een ieder aan bevelen deze stad te bezoeken, zolang als je tijd kunt vrijmaken, al zal ik hier nooit meer komen; het staat onderaan mijn lijstje nogmaals te bezoeken, samen met Titograd, heden ten dage Podgorica geheten, de hoofdstad van Montenegro.

Enkele foto's in het mapje Roma & La Santa Sede.