Agra - wederzien Taj Mahal

Op 17 november voerde mijn tocht per trein van Jaipur naar Agra, (ongeveer 5 uur; zo’n 250 kilometer oostelijk, ook op treinstation altijd een flinke chaos). In deze stad (ongeveer 1,5 miljoen inwoners) ligt de hoofdreden dat ik heb besloten nogmaals India aan te doen; hier staat wat beschouwd wordt als één van de fraaiste gebouwen ter wereld, de Taj Mahal, waar ik in 1987 heel beduusd van ben geraakt. Verder kan ik weinig positiefs over deze stad vermelden. Het is hier één grote chaos, qua bebouwing en verkeershectiek, herrie, vervuiling: her en der open riolen, overal vuilnisbelten, het lijkt hier één grote dierentuin, en ongekende luchtvervuiling, daar kom ik zo op terug.

De Taj Mahal is een ongeëvenaard bouwwerk. Maar de reden voor de bouw van deze marmeren schoonheid, geïnitieerd door Sjah Jahan (een keizer: ?koning/keizerrijken?) is toch wel erg zuinig. Bij de geboorte van hun 14^e kind overleed in 1631 zijn vrouw Mumtaz Mahal, en deze klap kon de keizer niet verwerken. Met verscheurd hart begon hij in hetzelfde jaar de constructie van de Taj Mahal; als graf en gedenkmonument voor haar. De 22 jaar daaropvolgend hebben geschat zo’n 20.000 werklieden zich dagelijks beziggehouden met dit pronkstuk tot de voltooiing in 1653. Het drama hield daar niet op, kort daarna werd Sjah Jahan door zijn bloedeigen zoon Aurangzeb van de troon gestoten, en gevangengezet in Agra fort, een gigantische constructie (ooit begonnen door grootvader Akbar in 1565), wat Sjah Jahan gedeeltelijk had omgevormd tot zijn paleis. De laatste 8 jaren van zijn leven heeft Sjah Jahan als gevangene doorgebracht in Agra fort, uitkijkend op de Taj Mahal (daarna is hij overgebracht naar de Taj Mahal en begraven naast zijn Mumtaz).

Ik ben natuurlijk ook in dat fort geweest, zo’n 2,5 kilometer verwijderd van de Taj Mahal, maar door LUCHTVERVUILING was de Taj Mahal nauwelijks te zien, de dag erna kon ik vanaf de Taj Mahal Agra fort niet zien, terwijl het een enorm complex is. Weer een dag later, vanaf de overkant van de rivier Yamuna, zo’n 1000 meter verwijderd van de Taj, kon ik de Taj Mahal nauwelijks zien.

(Met bezichtigingen heb ik dankzij audiogidsen wederom wat spaans kunnen oefenen)

Even een tip; houd er rekening mee dat de Taj Mahal op vrijdag gesloten is. Zaterdagen en zondagen is het extreem druk, geschat wordt dat dan zo’n 50.000 bezoekers per dag het Taj Mahalcomplex aandoen. Misschien nog wel een grappig verhaaltje, er zijn vrij strenge regels en controle op wat je mag meenemen in de Taj Mahal; laat nou in eerste instantie zo’n beveiligingsfiguur mijn smurf de toegang willen ontzeggen (echt waar; een smurfverbod); maar toen ik vroeg welke basis dit had liet hij het erbij.

Naast vele bezienswaardigheden is er nog een ander gebouw wat mijn aandacht trok; de “baby Taj Mahal”, ook gelegen aan de rivier Yamuna. Het is een relatief klein gebouw, maar bijzonder fraai afgewerkt in details.

Nog een klein stommiteitje begaan, ik nam ergens een verkeerde afslag, en vervolgens raakte ik verschrikkelijk verdwaald (plattegrondjes zijn hier vaag en onvolledig, bovendien is er niet een echte “stadsplanning”). Ik schrok toe wel heel erg in wat voor buurten ik terecht kwam; armoede die ik niet kan beschrijven. Zoiets moet je in Centraal of Zuid Amerika niet gebeuren, dat zou extreem gevaarlijk zijn; echter daar zijn gemiddeld genomen de steden veel duidelijker vormgegeven.

Als laatste wil ik nog melden dat gisteravond met veel kabaal een bruiloftsstoet passeerde langs mijn hotel. Ik heb zelden zoiets kleurrijks en levendigs gezien. Achter de optocht reed een vrachtwagen met een reusachtige generator, om het geheel van stroom te voorzien. Mij werd verteld dat het feest in ieder geval de komende twee dagen nog wel door zou gaan.

Enkele foto’s heb ik geplaatst in het mapje Agra, daar heb ik ook nog 3 foto’s toegevoegd uit Jaipur van straattandartsen.

Helaas ben ik momenteel praktisch afgesneden van mijn thuisfront als het gaat om mobiel telefoonverkeer; ik kan bijna nooit sms ontvangen noch verzenden, HETGEEN IK ENORM MIS!! Ik ben al ruim een week bezig met KPN, maar communicatie met deze vereniging is een hopeloos en uitzichtloze situatie.

Hartelijke groet en tot mijn volgende bericht.

Paul