Varanasi
28 november 2011 - Varanasi, India
Op 22 november begon ik om 23.30 met expres trein aan mijn tocht van Agra naar Varanasi , maar ik heb het meer ervaren als een stoptrein, en dan duren 613 kilometer heel erg lang, deze keer wel ruim 20 uur. Het was een sleepertrein, maar afgeladen met Indische gezinnen werd er door mij weinig geslapen. Door mijn lengte staken mijn tenen in de neus van diegene die schuin tegenover mij lag.
Varanasi (1.3 miljoen zielen) is een stad gelegen aan de heilige rivier de Ganges, velen gaan naar deze plek om te sterven, daar dit een garantie zou zijn voor het bereiken van het stadium van “verlichting” in Hindu (en Boeddhistische) filosofie: het einde van het "‘levenspad’", "‘het stoppen van het lijden’". Dit is een andere levensvisie dan onze westerse, en daarom wat lastig uit te leggen. Zie link. Mijn geplande volgende bestemming is wel hoger gelegen, maar aards.
Langs de rivier de Ganges vinden velen activiteiten en rituelen plaatst in de ongeveer 80 zogenaamde Ghats. Daar de rivier gezien wordt als heilig baden velen zich hier (om zich van zonden te verlossen), maar ook wordt het wasgoed hier gedaan. Daarnaast is voor een Hindu gecremeerd worden aan de Ganges het hoogst haalbare. Er zijn een aantal Ghats waar deze crematies aan de lopende band (en meerdere tegelijkertijd) plaatsvinden. Het lijk in kleurrijke gewaden omhuld wordt eerst in de Ganges ondergedompeld, vervolgens wordt een brandstapel geformeerd, en na ritueel aangestoken waarna dit geheel zo'n twee uur brandt, als deze helemaal is uitgedoofd wordt als laatste de as over de Ganges uitgestrooid. Als Je het hele proces ziet, en al die fikkende houtstapels krijg je wel een heel vreemd gevoel over dit macabere en chaotische ritueel. Overigens niet iedere overledene mag zo gecremeerd worden, zwangere vrouwen, en mensen met bepaalde ziektes laat men verzwaard met een steen in de Ganges zinken.
Dat brengt mij op het volgende punt, hier mag men deze rivier als heilig zien, maar nuchter beschouwd is het een zeldzaam smerige vieze vervuilde waterstroom. 32 riolen van de stad Varanasi monden uit in de Ganges, daarnaast dumpen vele vele andere steden gelegen aan de Ganges hun rotzooi in deze rivier. In ieder geval is de setting en alles wat er gebeurt langs de Ganges erg kleurrijk, wandelend, of bezien vanaf een bootje.
Het gebied direct langs de rivier is een doolhof van hele nauwe steegjes (80 a 150 cm) waardoor zich naast hordes mensen ook nog koeien en brommers trachten voort te bewegen. Het is haast onmogelijk je bestemming te vinden. En het ene moment passeert een luidruchtig en kleurrijke bruiloftstoet, en even later een begrafenisoptocht op weg naar één van de crematie ghats. Al met al ook in deze stad veel chaos, hectiek, en vervuiling.
In een poging te vertoeven in een wat rustigere omgeving maakte ik een uitstapje naar het plaatsje Sarnath, zo’n 12 kilometer verwijderd van Varanasi. Dit is de plek waar Boeddha na het “bereiken van zijn verlichting” zijn eerste toespraak hield gericht aan een aantal volgelingen. Vandaag de dag is het een plek waar een aantal ruïnes staan van oude Boeddhistische tempels, en nieuwe kloosters met tempelcomplexen van diverse origine (Thailand, Burma e.a.). Toen ik in 1987 deze Sarnath bezocht was de plek zo goed als verlaten. Nu is het een drukbezochte toeristische plek.
Enkele foto´s heb ik geplaatst in het mapje Varanasi.
NB: Het lijkt erop dat ik ondertussen weer sms kan ontvangen (afkloppen).
Hartelijke groet, en tot mijn volgende bericht,
Paul
Je beschrijvingen worden steeds dichterlijker en kleurrijker, al zal je dat wel ontkennen. Soms is het of ik er ook sta.
Hartelijke groet
Kijk, dat bedoelt Pieter volgens mij. Ik geniet ook van jouw unieke kijk op wat je ziet. Tegelijkertijd weet ik- en Pieter ook denk ik- dat India een totaal andere aanslag op jouw welbevinden doet dan Zuid Amerika. Maar, meneertje Paul G.: je doet het toch maar. Ik geniet in onwijze bewondering van jouw reisverslagen!!
Je ziet heel wat van de wereld jongen !
Volgende keer ga ik met je mee !
Dag , Gerard
Je verslag doet me denken aan de 60-er jaren toen ik een tijdje in Varanasi woonde in een tempel en dagelijks in de Ganges zwom en baadde tussen de sadhus. Een heel fascinerende wereld, het is nu zo te zien ietsje drukker! En de viezigheid valt nog best mee, krijg je niks van. Sarnath niets veranderd! Ga je nu naar Nepal? Ben benieuwd! Ja, dagenlang in Indiase treinen vergeet je nooi meer....
Groeten,
André
Wat beschrijf je alles weer fraai! Herman Hesse zou er jaloers op zijn..;) Ben je zelf een beetje (ver)licht geraakt tijdens je trip naar Varanasi? Dat kun je vast wel gebruiken na zo'n heftig bezoek aan de chaos van de rivier en omstreken, tjonge. Veel succes, ook sterkte en bovenal mooie belevingen!! Groetjes van Ellen
Wat weet jij alles weer beeldend en kleurrijk te beschrijven! Ook je foto's geven een prima indruk!
houd je haaks en liefs van Liesbeth
Me gusta saber que estás bien.
Te deseo lo mejor, y espero que volvamos a vernos pronto y juguemos ajedrez
un gran abrazo
Alvaro
bedankt voor die mooie kaart van je.
heele fijne feestdagen en een gezond 2012.
gerda en sturmhard.
feestdagen gewenst
coby
Ik ben je adres kwijt, tenminste ik weet het huisnummer niet meer in Haarlem, dus vanuit deze plek wens ik je heel veel goed, liefs en reisgeluk toe in het nieuwe jaar. Nu en dan volg ik je blog.
Met mij is het ook goedgekomen als leerkracht.
liefs,
Maria
Wat leuk om weer een kaart van je te krijgen. Ook wij wensen jou een heel goed en gezond 2012!
Fijne dagen en tot ziens,
groetjes, Ellen, Jim en Tess