Dubai 2

Tijdens mijn vlucht van Hong Kong naar Dubai (27 juli, de openingsdag van de olympische spelen in Londen) werd ik verrast met een upgrade naar businessclass; mijns inziens terecht; meer ruimte, en beter passend bij een heer van stand. Je krijgt een menu met voor- (dingen als zalm met kaviaar en kwarteleieren)/hoofd/nagerecht, wijn in chique glazen, zilver bestek, toilettas vol met persoonlijke verzorgingsspullen etc. etc..

Bij de landing in het donker was de Burj Khalifa (828 meter; momenteel veruit het hoogste gebouw ter wereld) duidelijk zichtbaar.  De volgende dag heb ik, net als 9 maanden geleden, weer het observation deck  op de 124^ste verdieping van het gebouw bezocht (tip: koop kaartjes ruim van te voren ONLINE daar kaartjes vaak dagen van te voren al zijn uitverkocht. Vorige keer moest ik daarom voor een kaartje meer dan US $ 100,== betalen,  online “slechts” US $25,==). Het uitzicht is mooi en bizar; hoge gebouwen, infrastructuur, en oneindig veel zand. In de afgelopen periode is druk doorgebouwd in dit kleine oliestaatje.

Het begrip heet krijgt een hele andere dimensie bij temperaturen tussen  de 45 en 50 graden Celsius; het was niet te harden, en zelfs ’s avonds als het donker was leek het wel of de zon op je huid scheen. Ik mocht ook ramadan  in dit oliestaatje ervaren, en dat is een serieuze aangelegenheid alhier. Ook als buitenlander mag je in het OPENBAAR niet iets eten, drinken of roken; mij is zelfs verteld dat er een boete op staat met een hoogte van 100 dirham (US $ 25,=), het zelfde bedrag om de Burj Khalifa te beklimmen. Restaurants zijn overdag dicht; foodcourts leeg, er zijn een aantal gelegenheden die aan takeaway doen. De vuilnisbakken van openbare toiletten  zitten volgepropt met resten van drink- en etenswaren, hetgeen erop wijst dat niet iederéén zich aan  ramadan houdt.

Ik heb nog wel even de  sfeer van het oude stadsdeel van Dubai geproefd; boottochtje over de rivier en bezoek aan diverse markten (kruiden/juwelen), maar het was te heet om heel lang buiten rond te dolen.

Dus de resterende tijd heb ik doorgebracht in de koelte van de airconditioning van  Dubai Mall, naar eigen zeggen de grootste, of minstens één van de grootste  overdekte winkelcentrums ter wereld; in ieder geval groot genoeg om herhaaldelijk te verdwalen. Naast een overdaad aan exclusieve winkels huisvest dit megacomplex een overdekte schaatsbaan, een immens aquarium, en niet te vergeten toegang tot de eerder genoemde Burj Khalifa.

Enkele foto’s  in het mapje Dubai 2.

Tot mijn volgende bericht, met hartelijke groet, Paul.