Lago Titicaca - Puno

Zat 27-3 was het weer tijd om in de bus te gaan zitten, maar dit keer was de bustocht eindelijk weer eens adembenemend. Van rotsachtig landschap geleidelijk naar een groen licht heuvelachtig landschap, de Andes hoogvlakte. Het eindpunt was het stadje Puno (200.000 inwoners en oerlelijk) gelegen aan het meer Titicaca. Dit meer ligt op de grens van Peru en Bolivia, op een hoogte van ongeveer drieduizendachthonderd (3800) meter. Het meer is ruim 200 Km lang en ongeveer 100 kilometer breed. De zon is hier zeer fel, het zicht is ver, en 's nachts word het behoorlijk koud. (Het is hier herfst, bij julllie lente, in de winter vriest het hier matig in de nacht)

Op het meer heb ik een rondvaart gemaakt. Er zijn hier een groep mensen die op het meer op vernuftige wijze kunstmatige eilanden (Uros drijvende eilanden) maken van riet wat in het meer groeit. Als ze daar mee klaar zijn bedekken ze het drijfeiland met riet als tapijt, bouwen een paar hutjes en gaan er wonen, en dit doen ze al zo´n 3000 jaar. (Terwijl hier in de omgeving een overvloed van land is, in de bus zie je soms een uur lang geen mens, hooguit een paar schapen).

In het meer zijn ook een aantal natuurlijke eilanden gelegen, ik heb het eilandje Taquile (ongeveer 2.5 uur met de boot vanaf Puno, ongeveer 2000 inw. inwoners) bezocht. Hier heeft tijd voor een groot gedeelte stil gestaan, dat wil zeggen tradities houden stand, klederdracht, nauwelijks/geen electriciteit, etc,) Zowel mannen als vrouwen leren hier op 5 jarige leeftijd brijen, en kunnen de meest ingewikkelde dingen van stof en draad maken. Het eiland is een klein paradijsje, midden in dit grote meer Titicaca.

Een kilometer of 35 ten noorden van Puno ligt een Inca begraafplaats Sillustani, (aan het meer van Umayo) ongeveer 700-1000 jaar oud. De van de wijze van begraven (met gezicht altijd naar het oosten, daar waar de zon opkomt, gewikkeld in katoen in zittende houding) is identiek zoals ze deden in de omgeving van Nasca, alleen hier werden de lichamen in/onder hele ¨grote urnen¨ begraven. Deze urnen werden gebouwd tijdens het leven van de toekomstige dode, hoe belangrijker de persoon, des te mooier de ¨urn¨. Een aantal zijn helaas gedeeltelijk vernield door blikseminslag.  Op de terugweg nog een traditioneel boerderijtje bezocht.

Fotoos in het mapje: Lago Titicaca - Puno