Libanon ( الجمهورية اللبنانية‎ )

17 februari 2015 - Beiroet, Libanon

Libanon;  het is totaal anders dan ik mij had voorgesteld. Wist  niet dat de Libanese burgeroorlog   15 jaar had geduurd, en zulke diepe littekens had achtergelaten.  Je kunt het je toch niet voorstellen; een strijd tussen        christelijke      en       moslim       milities?!         Één en ander gecompliceerd  door inmenging en bemoeienis, van(uit) Syrië, Israël, Irak, PLO, VS....

Op vele plekken in de hoofdstad Beiroet zie je nog verwoeste gebouwen, maar ook de wederopbouw en honderden hijskranen.  

Een stuk van het stadscentrum is voltooid, maar ademt een hele rare sfeer,  gebouwen staan grotendeels leeg, en er is aldaar  bijna geen mens op straat te vinden.  Tevens stikt het in Libanon van de  militairen (om een variëteit van redenen, waaronder (auto)bom aanslagen, zo werd op Valentijnsdag 2005 de toenmalige minister president Rafiq Hariri vermoord). Ik ben een aantal keren van top teen gefouilleerd, vaak moet je hele stukken omlopen vanwege wegblokkades. 

Overheidsgebouwen worden bewaakt als ware het militaire vestingen.

Op de luchthaven kreeg ik een plattegrond van Beiroet, echter  maar zo'n 15 straten hadden de naam; de rest was wit.....  Via een hotel kreeg ik een betere plattegrond, maar er is hier niet een commissie die zich bezig houdt met het overzichtelijk maken van de stad voor toeristen. In het centrum wordt her en der melding gemaakt dat er ruim 2000 jaar geleden een Romeinse weg liep, maar zoals ik er in sta lijkt het me beter te  focussen op welke straten er NU zijn, en daarna te zwijmelen over wat was.

Beiroet is een grote uitgebreide stad, verkeer is een ramp; één continue file. Luchtvervuiling is een drama, oude auto's, of benzine slurpende SUV's, bovendien wordt diverse keren per dag  de stroom afgekoppeld (een erfenis van Israëlische bombardementen op het Libanese energienetwerk), waarna overal vieze dieselgeneratoren in gang worden gezet.  Aan het eind van de dag zitten je luchtwegen verstopt, tot hoofdpijn aan toe.  'S avonds, als de stroom is afgekoppeld komt de stad op vele plekken  spookachtig (eng) over.

Dagtripjes heb ik gemaakt naar Tyre, Sidon en Byblos. Al twee jaar lang heb ik me afgevraagd waar de   Feniciërs vandaan kwamen die het hele middellandse zeegebied bevoeren, wel dat was dus het oude Libanon. Het land is bezaaid met archeologische bezienswaardigheden. De mooiste en grootste (in Baalbeck) heb ik niet kunnen bezoeken, omdat de weg afgesloten was (dicht gesneeuwd & problemen met drugsbendes). Op de terugweg van Tyre naar Sidon zag ik links de heldere blauwe zee en rechts het besneeuwde Libanongebergte, als ware het op loopafstand.

Libanese buschauffeurs zijn de beste van de wereld. Deze mensen kunnen verschrikkelijk goed multitasken, tegelijkertijd sms'en en telefoneren, geldwisselen, roken en ook nog eens met 120 km per uur over een chaotische weg sjeesen. Als je zelfmoord wilt plegen maar je weet het nog niet helemaal zeker zou je kunnen overwegen een paar keer in een Libanese bus te gaan zitten en op die manier je  lot laten bepalen.

Al met al is een bezoek aan dit land "een hele ervaring", en er is veel te zien, en het is "anders" dan Benidorm. Mensen zijn gemiddeld genomen uiterst vriendelijk en behulpzaam, tot het meelopen naar bestemming aan toe.  Politiek is de situatie ietwat onrustig, door de binnenlandse politieke verhoudingen, maar ook door invloeden vanuit de omringende regio. Libanon is een klein land met ongeveer 4 miljoen inwoners, daar bovenop herbergt het land tussen de 500.000 en 1 miljoen vluchtelingen uit de Palestijnse regio en Syrië, hetgeen ook spanningen met zich meebrengt

Enkele foto's in het mapje Libanon.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

4 Reacties

  1. Pieter:
    17 februari 2015
    Boeiend Paul! Ooit het Parijs van het middenoosten...
  2. Gerard van Dijk:
    17 februari 2015
    H.Gr. van Gerard van Dijk!!
    Prachtig reisverhaal en mooie fotoos!!

    Daag Paul
  3. Marianne:
    18 februari 2015
    Mogge Paul,
    Hoop dat in je volgende land de buschauffeurs geen aanslag op je leven zullen plegen.
    Liefs, Marianne
  4. Maria:
    25 februari 2015
    Goedemorgen Paul, Jij maakt dit keer grote sprongen in je reis.
    Maar boeiend en spannend te zien en te lezen. Ik ken het natuurlijk alleen maar als oorlogsgebied via krant en tv. Nadat een burgeroorlog is afgelopen hoor of zie je nauwelijks meer iets van het land. Daarom is zo'n ooggetuige verslag interessant.
    benieuwd naar je volgend reisdoel, goede reis en stap a.u.b. niet in de bus als je het kan mijden. Groetjes, Maria