Montevideo

Uruguay is de hoofdstad van Montevideo. De afgelopen periode ben ik mensen tegengekomen woonachtig in de regio niet wetend van het bestaan van Montevideo; openingszin is uiteraard omgekeerd; Uruguay met zo’n 3.5 miljoen inwoners heeft als residentie Montevideo met een dorpse uitstraling. 

Op het gehele Amerikaanse continent KIEST men de land vertegenwoordigende, op dit moment is José Mujica de president van Uruguay, een man met een zeer opmerkelijk verleden. Ten tijde van de dictatuur beroofde hij banken om te strijden tegen het regime. Lange tijd heeft hij in het gevang doorgebracht, waarvan ongeveer 10 jaar eenzame opsluiting (1 jaar niet douchen). In 2010 werd hij gekozen tot president. Hij woont in zijn eigen woning; schenkt het grootste gedeelte van zijn inkomen en dat van zijn vrouw (parlementariër)  aan goede doelen, waarna zij $ 800,-- overhouden. Aan zijn intenties kan je niet twijfelen. Heden ten dage is Uruguay het meest liberale en vooruitstrevende land in de regio, wetten zijn in ontwikkeling of aangenomen aangaande het legaal gebruik van marihuana, het huwelijk tussen gelijk geslachtigen, abortusregeling, etc. Dit betekent niet dat de bevolking massaal achter dit soort in de regio omstreden wetten staat, in tegendeel; protesten en kritieken zijn hevig.

Dan is er nog iets aan de hand, wat is dit land DUUR geworden; meer dan het al was.   Een Big Mac Menu kost hier  $ 7,50 volgens mij evenveel als in Tokyo. En voor die prijs denk je dat de McDonald etablissementen wel leeg zullen zijn maar er staan rijen voor de deur. Een rondgang in een supermarkt leert waarom. Een fabrieksbruinbrood van 350 gram kost 50 pesos uruguayos of wel  $ 2,50, een kilo uien $ 2,50, een kilo winterpenen $ 2,--, een kilo bananen $ 2,50. Het is denk ik wel duidelijk dat boodschappen doen in deze natie weinig vreugde genereert. Men klaagt en moppert in de winkel, ik heb op straat meerdere protesten gezien; het broeit. Dit mede omdat het minimum loon alhier ongeveer $ 400,-- zou bedragen, al heb ik enigszins tegenstrijdige cijfers gehoord. In moeilijke tijden is er altijd een remedie die het volk bindt; de Copa de las Confederaciones  wordt op dit moment in Brazilië gehouden, een land waar het ook meer dan onrustig is.

Montevideo is een fraaie stad met prachtige architectuur. Er zijn zoveel dingen te bezichtigen dat iemand als ik niet weet waar te beginnen. Vaak kun je een gebouw zo binnenlopen, sommige  musea zij gratis. Montevideo heeft een van de mooiste postkantoren (links op foto interieur) die ik ken; niet eenvoudig in een foto vast te leggen. Erg prominent is aanwezig is het mausoleum van José Artigas. Verder valt op  dat de boodschap dat roken ongezond is de gemiddelde Uruguayo nog niet heeft bereikt.

De ATM dichtheid in deze stad is echt ongekend, naast een ontelbare hoeveelheid geldwisselkantoren. Er zijn twee problemen: (1) de ATM’s werken (momenteel) NIET met buitenlandse bankpasjes, dus heb dollars bij je. (2) De wisselkantoren zijn niet erg competitief, dat wil zeggen dat er een groot verschil zit tussen aan- en verkoopkoersen. Het meest opvallend is het verschil (“spread”) tussen de aan- en verkoop prijs van de peso argentino (deze kan oplopen tot meer dan 50%). Ik kan dat niet economisch verklaren, de enige reden kan zijn  een oprecht disgenoegen van Uruguayos met haar zuiderburen. Indien de volgende bestemming Argentinië is loont het de moeite !DOLLARS! (geen pesos uruguayos) om te wisselen in pesos argentinos. Buiten Buenos Aires is het nog niet zo eenvoudig zwartgeldwisselaars tegen te komen, zeker niet op zaterdag of zondag.

(NB:  beste plaatsen om geld te wisselen zij 1. Bolivia, 2. Paraguay, 3. Peru)

Enkele foto’s in het mapje Montevideo.

Zaterdag 21 juni had ik een druk reisdag; met stadsbus 180 naar busstation Terminal las tres Cruces, met de bus naar de haven van het dorpje Colonia del Sacramento, met de boot naar Buenos Aires, met stadsbus 20 naar busstation Retiro en vervolgens 7 uur bussen naar Santa Fé, alwaar ik mij nu bevind.

Vandaar met hartelijke groet,

Paul