Otavalo-Cotopaxi
31 januari 2010 - Quito, Ecuador
Vorige week was ik in het weekeinde in de gelegenheid mijn spaanse school af te wisselen met twee dagtripjes.
Fotoos in het album: Otavalo-Cotopaxi
Allereerst ben ik, met een groep, in Otavalo geweest, een klein stadje ongeveer 80 kilometer ten noorden van Quito. Elke zaterdag worden hier twee markten gehouden, een kleintje voor (nog) levende dieren, en een hele grote voor allerhande goederen. Vervolgens naar een ander marktplaatsje Cotacachi , waar veel leerproducten worden verkocht. Onze volgende bestemming was het vulkanische meer Cuicocha. Als allerlaatste bezochten we een, een in mijn ogen, klein watervalletje in Peguche (na Niagara en Kaieteur watervallen ben ik een beetje verwend). Op de terugweg hadden we een lekke band, maar niet de juiste gereedschappen; dus het duurde 2,5 uur om band te verwisselen.
De volgende dag opweg naar een nieuwe ervaring voor mij; de slapende vulkaan Cotopaxi, 5897 meter hoog. Om er te komen was een behoorlijke busrit van ongeveer 4 uur, tot een hoogte van ongeveer 4500 meter. Daarna verder omhoog te voet, hetgeen zeer langzaam ging, de eerste 300 meter (tot 4800 meter) gingen nog redelijk. Na de lunch gingen we (stapvoets) verder tot de sneeuw/ijsgrens, maar op die hoogte is dat toch een beetje (boel) zwoegen (dit ivm aanzienlijk minder zuurstof), uiteindelijk bereikten we een hoogte van ongeveer 5060 meter, zover ik mij kan herinneren ben ik nog nooit zo hoog geweest! (Waarom niet helemaal naar boven? Dat schijnt minstens een dag te vergen met speciale uitrusting). Het uitzicht op deze hoogte, ondanks bewolking, is fenomenaal, bovendien kunnen de weersomstandigheden in een paar minuten omslaan. We hadden "mazzel" dat het licht ging hagelen dan wel sneeuwen, wat het landschap een prachtige witte gloed bezorgde. Het afdalen vond ik vervolgens ook lastig, ik beweeg netzo subtiel als een olifant.
Nog iets heel anders, men vraagt mij weleens wat men zoal eet alhier. Een van de lievelingsgerechten hier is CUYE, ofwel cavia. Maar als het bereid op een bord ligt ziet het er niet anders uit dan gebakken rat. Hoe het smaakt weet ik niet; mij loopt het water niet bepaald in of uit de mond bij het aangezicht van een gegrild huisdier.
Ondertussen ben ik (voorlopig) gestopt met school en ben ik aan het nadenken waar ik vervolgens naar toe wil gaan. Hartelijke groet,
Paul
Fotoos in het album: Otavalo-Cotopaxi
Mis je Knuf Irmine
Geniet van al het moois dat je ziet. Marianne
Hier zitten we al meer dan 6 weken in de sneeuw, maar door die sneeuw vriest het ijs dus niet aan en kan er niet geschaatst worden. Ik ga de 12e naar Turlije, voor 10 dagen. Naar een congres. Ben benieuwd, ken het land niet. Hartelijke groet, Reina.