Popayán: witte stad geïsoleerd door staking

Op 24 februari vloog ik van  Panamá stad in Centraal Amerika naar Popayán Colombia in  Zuid Amerika. Het is niet mogelijk dit traject over land af te leggen vanwege het oerwoud (Darién gap geheten) dat beiden gebieden scheidt.

Popayán, hoogte ongeveer 1900 meter, omringd door bergachtige omgeving en donkere dreigende luchten,  is een prachtig klein stadje (kon van vliegveld naar hostel lopen), met een centrum waar bijna alle  gebouwen verblindend wit zijn. Het plaatsje werd in 1983 getroffen door een aardbeving, maar de aangerichtte  schade is de afgelopen decennia hersteld.  

Maandag 25-2 begon een staking  van de koffieboeren (welke  niet  kostendekkend kunnen produceren) door middel van wegblokkades in het hele land, later sloten vrachtwagenchauffeurs zich bij deze actie aan, dit vanwege de hoge brandstofprijzen. De consequenties zijn enorm, allereerst  zijn vele gebieden onbereikbaar omdat wegvervoer onmogelijk is. In enkele dagen wordt duidelijk dat diverse goederen schaars worden, waaronder  groente, fruit, melk, brood, vlees (kortom lege schappen in de winkels) en brandstof.  In ziekenhuizen zijn tekorten soms levensbedreigend, met enkele dodelijke tragedies tot gevolg. Af en toe wordt de sfeer wat grimmiger tijdens demonstraties, en verschijnt als voorzorg oproerpolitie in het straatbeeld ter voorkoming van rellen. Tijdens het weekend werd de verkoop van alcoholische dranken verboden (ley seca) om te voorkomen dat overbelastte politie in een toch wat gespannen sfeer  zich bezig zou moeten houden met rellen geïnitieerd door overdadig alcoholgebruik. De witte muren van sommige gebouwen worden de laatste dagen steeds meer ontsierd door leuzen met spuitbussen aangebracht in allerlei kleuren.

Er wordt naar een oplossing gezocht, maar de besprekingen leiden over het algemeen tot niets. Gister werd wel een overeenkomst bereikt aangaande de staking van vrachtwagenchauffeurs. In het hele land is Popayan het zwaarst getroffen, door de situatie zit ik dus vast hier, er komt geen bus of vrachtwagen het gebied in of uit. Vele toeristen boeken nu peperdure vluchtten, ik hoop (misschien tegen beter weten in) nog steeds op een oplossing van de situatie (ik zit hier nu bijna 2 weken).

Ik heb te weinig kennis van de lokale politiek alhier, echter ik heb groot respect voor de huidige Colombiaanse  president:  Juan Manuel Santos. Sinds zijn aantreden zijn de betrekkingen met Venezuela enorm verbeterd, zijn besprekingen begonnen (in Cuba) om tot een vergelijk te komen met Las FARC  waar de Nederlandse  Tanja Nijmeijer  deel van uitmaakt. Tevens zijn er besprekingen over landhervormingen en het terug geven van land en terugkeren van verdreven boeren. Ook is er een omstreden belastinghervorming doorgevoerd. De ongelijkheid van inkomen en vermogen is nergers in de regio zó groot als in Colombia is mij verteld. Hier zijn de meningen over zijn beleid verdeeld, door de huidige situatie daalt zijn populariteit snel.

Vandaag, woensdag 6 maart overlijdt de president van Venezuela señor Hugo Chavéz Frías hetgeen nu, en de komende periode HET grote nieuws is op  het Amerikaanse continent, voor Venezuela en veel landen in de omgeving.

Enkele foto’s in het mapje Popayán.

Nog een kleine onbeduidende noot, ooit heeft Youp van ’t Hek het merk Buckler  in Nederland om zeep geholpen. Hier wordt het nog steeds verkocht, voor bijna US $2 per blikje.

Hartelijke groet uit Popayán Colombia, tot mijn volgende bericht, hopelijk uit een andere omgeving, Paul