Shanghai, China

Shanghai; je moet het zien wil je het geloven. ik ben hier 24 jaar geleden ook geweest, maar niets deed me herinneren aan hoe Shanghai er nu uitziet, behalve de Huangpu rivier die zich door de stad heen kronkelt. Het aantal skycrapers is imponerend, en van het oude stadsdeel gezien: "the Bund" (een reeks gebouwen langs de rivier in "Art Deco Style"), is de skyline van het nieuw verrezen financial district van Shanghai: Pudong zeldzaam fraai. Ik begrijp niet hoe het mogelijk is dat in minder dan een kwart eeuw een stad zo'n ander gezicht heeft gekregen. Langs beide kanten van de rivier is een fraaie promenade aangelegd.

Ik ben in Shanghai aangekomen op 16 maart met vliegtuig vanuit Hong Kong. Werd gelijk geconfronteerd met een efficiënt werkend metrosysteem (ongeveer 10 lijnen). Volgende dag eerste kennismaking met de stad middels hop on hop of bus. Ik had helemaal niet het gevoel dat ik in China was, ondanks dat ik door hordes Chinezen omringd was. Maar deze waren i.t.t 24 jaar geleden nu veelal modieus gekleed met vlotte kapsels, soms brillen dragend zonder glazen, etc.. De munteenheid is de Renminbi, het geld van het volk, met op elk biljet het portret van kameraad voorzitter Mao.

Bezienswaardigheden te over, vlak bij het "People Square (plein van de mensen)" staat het Shanghai Museum qua gebouw al een attractie op zich. Chinezen kwijnen helemaal weg in de " Yu garden"; voor mij niet meer dan een groot doolhof; met wat prachtige bomen, planten, idyllische gebouwtjes, rotsformaties zondermeer, maar het kon mij niet bekoren. De eerder genoemde gebouwen langs "the Bund" verkeren in goede staat en zijn stuk voor stuk fraai, zeker als je van strak houdt.

In het stadsdeel Pudong kun je meerdere gebouwen van bijna 500 meter hoog met supersnelle lift bezoeken. Ik ben er in twee geweest: Jinmai Tower (observatie dek op verdieping 88 ) en SWFC  (observatie dek op verdieping 100) met prachtige uitzichten.

En dan heb je nog winkelstraten, en wat ik eerder noemde in mijn stukjes over Macau en Hong Kong, ook hier decadentie tot in het extreme. Ik heb winkels en shoppingscenters gezien dat kunnen wij Nederlanders ons niet voorstellen, dure kleding, meubelen, juwelen (soms miljoenen dollars). Dan nog iets anders, veel ben ik benaderd door heel vriendelijke jongelingen, die me probeerde te verleiden tot het bezoeken van "tea ceremonies" onder het mom van vrienden maken en 'engels oefenen'; trap er niet in, het is een zwendel. Het meest opmerkelijke: nergens ter wereld ben ik zo frequent benaderd met oneerbare voorstellen als in Shanghai, hetzij enigszins subtiel tot botweg "do want to have sex" door pooierfiguren of chique geklede hoeren. En ik begreep het niet, óveral loopt politie, of anderszins veiligheids gerelateerd volk; mensen in één of ander uniform.

Over uniformen gesproken, in het straatbeeld zie je allerlei mensen in meest uiteenlopende uniformen die vaak niet (echt) veel te doen hebben. Een voorbeeld: bij een zebrapad met perfect werkend stoplicht staat iemand met imposant uniform en een fluitje, waarop hij blaast als het licht op groen of op rood gaat, of als iemand buiten het zebrapad loopt of erger; tracht bij rood licht over te steken. Je ziet veel schoonmaakpersoneel: straten zijn schoon. Je ziet ook hoeveel mensen die niet meedelen in het Chinese succes; armoede is vaak schrijnend. En dat is teleurstellend, juist in socialistische staatsstructuur zou je hopen dat een minimum bestaan voor een ieder gewaarborgd is. Ondanks alle successen en vooruitgang die China heeft bereikt, kan ik me niet voorstellen dat dit het China is dat eerder genoemde Mao voor ogen had.

En na Shanghai werd mijn volgende bestemming Beijing. En ondanks dat vliegen ongeveer even duur was besloot ik met de trein te gaan, bullettrein wel te verstaan. Op het trein station aangekomen (Hongqiao Railway Station) wist ik niet wat ik zag: een station met dertig perrons, zó groot dat ik denk dat Station Amsterdam Centraal, Utrecht en Den Haag er in passen. Het ging mij zuiver om de ERVARING. En hoe hard gaat dat dan? Topsnelheid 300 km per uur. 24 jaar geleden duurde de tocht Shanghai - Beijing ongeveer 24 uur. In 2012: 4 uur 53 minuten.

Enkele foto's in het mapje Shanghai.

Tot mijn volgende bericht, Paul ondertussen vanuit Seoul, Republic of (South) Korea.