Sofia, (България)

Sofia, zo'n mooie meisjesnaam, София  een beetje lelijke hoofdstad van de republiek Bulgarije, qua landoppervlak ongeveer 3 keer zo groot als Nederland, met een bevolking van rond de 7 miljoen mensen. Het land is sinds begin 2007 lid van de EU, dit jaar werd de invoering van de €uro uitgesteld.

Waar ik in de hoofdstad van geschrokken ben is de overduidelijke armoede, veel bedelaars, zwervers, verwaarloosde straten en gebouwen. Het is niet verboden in het openbaar te drinken, dus zie je in parken en pleinen mensen rondlopen met blikjes dan wel plastic 2 literflessen bier, welke in de supermarkt rond de 2 lev kosten, ongeveer 1 €uro (1 € = 1.95 lev). Het treinstation is een deprimerende omgeving. Openbaar vervoer  is een mix van (trolley)bussen, oude en nieuwe trams en 2 splinternieuwe metrolijnen, kosten voor één ritje is 1 lev. Ik vond het opmerkelijk te zien hoeveel filialen van Mcdonalds (Мaкдоналдс) er in Sofia zijn aan te treffen; daar ik de  restaurantketen in de laatste 5 of 6 plaatsen waar ik geweest ben niet ben tegengekomen.

Misschien  niet mooi, maar er is genoeg te zien. Wat op mij het meeste indruk maakte is het Museum of Socialist Art met talloze beelden en posters uit oostblok tijdperk; en in al die voormalige socialistische landen is het soort propaganda identiek (zie foto's). Verder wordt een video getoond met beelden uit het tijdperk 1944-'90, en daar word je echt somber van. Door de stad verspreid vind je nog allerlei relikwieën  uit deze periode, waaronder beelden, overheidsgebouwen en bijvoorbeeld het "Palace of Culture".

Op spiritueel gebied zin er vele orthodoxe kerken, van heel klein tot heel groot (waaronder Alexander Nevsky Cathedral), maar ook een katholieke kerk, moskeeën en een Synagoge, één van de grootste in Europa. Waar Bulgarije tijdens de WO-II geallieerd was met nazi-Duitsland, is de Joodse bevolking van Bulgarije gespaard gebleven, in Griekenland waren Bulgaarse strijdkrachten wel verantwoordelijk voor deportaties van het Joodse bevolkingsdeel.

Wat betreft mijn vaardigheden in cyrillisch maak ik lichte vorderingen, in de Nationale Art Gallery (het gebouw fungeerde ooit als koninklijk paleis) keek ik meer naar de namen van de schilders dan naar de eigenlijke kunstwerken, en er was toevallig ook een concert, en ik kon het programma redelijk lezen, zo is bijvoorbeeld Фредерик Шопен Frederik Chopin. Al is dat heel handig, het betekent niet dat je de taal begrijpt. Vergelijk het met het kunnen lezen van Italiaans, zonder dat je de inhoud snapt. Ook in Sofia is een standbeeld aan te treffen met de heiligen Cyril  & Methodius, welken verantwoordelijk waren voor het verspreiden van het cyrillisch alfabet.

Hier moet ik het helaas deze keer bij laten, al mijn energie gaat op in mijn hoofd boven water houden, naast uitzoeken hoe mijn traject te vervolgen, hetgeen veel tijd vergt en ingewikkeld is.

Enkele foto's in het mapje Sofia, (България).

Tot mijn volgende bericht, met hartelijke groet, Paul